Uzakdoğu uygarlığı bir bitki uygarlığı olarak ortaya çıkar. Bir Alman hekim seyyah 1690 yılında Japonların süt ve tereyağını tanımadıklarını fark eder. Japonlar 5 gıdalarıyla onur duymaktadır: kar gibi beyaz pirinç, pirinçten yapılan içki sake, arpa, baklagillere benzeyen taneli bitkiler. Bnun dışında darı sebze balık vardır ancak et hep az çok az olmuştur.

    Pirincin Güneydoğu Asya’nın her yerinde olması ve kuzeye ihraç edilegelmesi beslenme açısından vejeteryan  rejimin genelleşmesine yol açar. Bu rejimin ilk sonucu daha yüksek bir nüfus artışı ve varlığı olmuştur.13. asırda Çin in tahmini nüfusu 100 milyona ulaşmıştı.

    Pirinç uygarlığı yapay bir sulama sistemi gerektirir. Bu da ağır toplumsal ve siyasal bir disipline neden olur.

   Sulamaya bağlı ova uygarlıklarının öne çıktığı Uzak Doğu’da muazzam alanlar ilkel ve vahşi olarak kalır. Bu alan sakinleri göçebe tarım hayatını sürdürürken geri kalan ovalık yerler halkı  kültürel olarak birleşmiş ve Çinlileşmişler şeklinde ifade kazanmışlardır. Hindistan’da da kast sistemi dışında kendi özel yasaları olan bir çok kabile varlığını devam ettirme şansı yakalamıştır.

      Uygar alanların arasında kalan vahşi insanların toprakları aynı zamanda vahşi hayvanların da sahasıdır. Pencap aslanları, Sumatra kıyılarındaki yabani domuz hayvanları, Filipin nehirlerinin timsahları ve insan yiyen kaplanları gibi.

     Çin ve Hint ana ekseninden oluşan Uzakdoğu uygarlığının belası ya da önleyemediği tehlike geniş çöller ve steplerden gelir. Yazın güneşten kavrulan, kışın kar altına gömülen steplerden. Bu alanlarda yaşayan halk, Türkler, Moğollar ve bu iki gruba bağlı çeşitli boylardır. Kırgızlar gibi. Bu atlı topluluğun hemen fark edilen özellikleri şiddete yatkın olmaları ya da öğle görünmeleri, yağmacı olmaları ki bizim açımızdan geçimlik akınlardır, delice cesur olmaları ve gaddarlıklarıdır ki bu da coğrafyanın şekillendirdiği yaşam zorluklarının bir ürünüdür.

    Konargöçer atlı steplerin ve çöllerin sakinleri, muazzam hareketleriyle komşu uygarlıkların gelişimlerini yer geciktirirler. Afgan dağlarındaki Hayber geçitlerini aşan atlılar için Hint diyarı sonsuz bir akın ve fetih sahası iken Çinin kuzeyinde ise Gobi çölü gibi büyük çöller, konargöçerlerin seferlerini engellemeye yetmez. Bu noktada yapımına MÖ 3. Yüzyılda başlanan Çin seddi duvarı dahi istenmeyen atlı konargöçerlerin güneye akın ve göçlerini tamamen engelleyemez. Enerjik hareketli müthiş binici ve savaşçı olan atlıların ihtiyacı olan tahıl gibi tarım veya ipek ya da seramik gibi ticari emtialara ulaşmak için düzenledikleri harekâtlar, çoğu zaman zaferlerle sonuçlanır. Yanı sıra muzafferlerde yendiği yerleşiklere karşı alay etme, küçük görme gibi tutumlar yaratır. Örneğin 1526 yılında Kuzey Hindistan’ı ele geçiren Babür, anılarında

    “ Hindistan çok cazip bir ülke olmakla birlikte halkı sevimli olmanın uzağındadır. Onlarla herhangi bir ilişki kurmak olanaksızdır. Yeteneği, aklı, toplumsallığı olmayan bu insanlar, cömertlik ve erkeklik duygularının yabancısıdırlar. Hem düşüncelerinde hem de yaptıkları işlerde, metot, disiplin, kural ve ilkelerden yoksundurlar. Ne iyi atları, ne lezzetli etleri,  ne üzümleri, ne kavunları, ne de tatlı meyveleri vardır. Burada buz ve soğuk su da yoktur. Çarşılarında iyi yemek ve ekmek bulunmaz. Ne hamam ne mum ne meşale ne kandil bilirler…

   …Binaların ın cazibesi, havası, düzeni ve yüceliği yoktur. Bu insanlar ve alt seviyeden kişiler genelde çıplaktırlar. Elbise diye langota dedikleri bir şey giymektedirler ki bu da göbeklerinin altından iki arşın sarkan b ir bez parçasından başka bir şey değildir.  Bu bez parçasının altında iplerle kasıklarına bağladıkları başka bir bez vardır. Kadınlar bedenlerine lang denilen bir şey bağlamakta; yarısını aşağı sarkıtmakta, yarsıyla da kafalarını örtmektedirler.

      Hindistan’ın en büyük avantajı alanının genişliği dışında burada bulunan külçe ve sikke halindeki altınlardır.”

     Burada fark edileceği üzere Hint’in eski uygarlığını sanatını, mimarisini yargılama söz konusudur. Bu uygarlık karşısındaki çalımı,  günümüz Batılı çalımına çok benzemektedir