Bugun...

Mustafa EVERDİ

Bir Şehre Övgü (II)

Tarih: 11-11-2023 09:58:00 Güncelleme: 11-11-2023 09:58:00

Konya ve Seyyahlar İçinde İbn Batuta ve Bendeniz!

Yürüye yürüye Alaaddin Tepesini çevreleyen anayola ulaştık. Bu şehrin mabetlerini gezerken Aziz Pavlus Kilisesini ihmal etmeyelim diye daldık sokaklara. Hikayelere konu olan Rampalı Çarşı'yı bulacağız. Buradan ilerlerken Çizgi Kitabevi levhasını gördüm. Kitap görünce meylediyorum bittabi. Hem buranın çayı meşhur, sabah sabah sıcak bir çay iyi gider, deyip daldık içeri. Okuma salonu bölümü, çeşitli kültürel faaliyetler ve kitap okumalarına gelen gençlere ikramları ile tanınıyor. Tabi beni tanıyan hiç kimse yok o saatte. Ömer Arlı olsaydı, ne içersiniz Hocam, aç mısınız diye hal hatır sorardı. Bu namı sürdürmeye niyeti olmayan gençler beni tınmadılar, haklı olarak. Bir çay ikramına bile nail olamadık. Eh, şimdi bıraktığınız namı, herkesteki izlenimi yıkmaz mıyım ben?

İbn Batuta biliyorsunuz, bütün tarih boyunca dünyada en çok yeri gezen bilinir. Daha onu geçen çıkmadı seyyahlardan. İbn Batuta, her şehirde ona ikramlarda bulunanların himmetiyle gezdi bu kadar geniş coğrafyayı.

İbni Batuta, her şehirde tekkelerde kalıyor, ulaştığı kadı, vali ve sultanların ikramı ile zengin bile oluyordu.

“Bizim hacı, o kadar yer gezdiği, yorucu seyahatlerde uzun yıllar geçirmiş, notlarını da kaybetmiş olduğu halde en küçük ziyaret yerinde bile kendisine yatacak yer ve yiyecek veren hayır sahibinin kim olduğunu mükemmel hatırlamaktadır ki bu da şaşılacak bir şeydir” Bilinmeyen İçasya kitabında Ligeti ekler sonra:

“Bizim seyyah nedense Buhara'ya pek bayılmamıştı. Oralılar hakkında ne kötü şey biliyorsa hepsini ortaya döker. Buhara'lıları adam yerine komazlarmış. Fesatçılarmış, arsızlarmış, yalancılarmış, Khvarizm'de dava işlerinde Buhara'lının şahitliğini bile kabul etmezlermiş. Bütün şehirde bilgisine kıymet verilecek bir tek adam, hatta bilgi için çalışan bir kişi bile yokmuş.”

Ne zaman bu şehirde toplanacak olsak arazi olanlar ile ikram ve hürmette sınır tanımayanlar şehri bu Konya, diye Yaralı Bilinç marazına maruz kaldım. Sonrasında bir kişi Buhara’nın cimriliğinde gedik açar da İbn Batuta’nın gönlünü alır.

“Buhara'da şehrin kenar mahallesinde bulunan ve bir hayır vakfının hesabına bütün oraya uğrıyan hacılara bakılan büyük bir tekkeye inmişti. Bütün Buhara'da kendisine karşı ilgi gösteren tek adam bu tekkenin şeyhi olmuştur. Onu misafir etmiş, şerefine hatimler indirtmiş, hatta kendi Türk ve Acem dervişlerine ilahiler okutarak geçit yaptırtmıştı. Bu unutulmaz akşamın hatırası onu Buhara ile barıştırmış, oradan ayrılacağı zaman artık gönlünde dargınlık kalmamıştı.” (L. Ligeti, Bilinmeyen İçasya)

Konya’da çok ünlü bir deyim vardır;

Türbeönü’nde evin

Bedesten’de dükkânın

Meram’da bağın olacak.

Ben de sözkonusu ilgisizlik yüzünden bütün Konya’yı İbn Batuta gibi kötüleyecek değilim. Yalnız bu hayal kırıklığı ile bir şeye karar verdim: Yukarıdaki şartları taşımayanlara (Türbeönünde evi, Bedesten dükkanı, Meramda bağı olmayanlara) uğramayacağım. Çünkü arazi olanlara bakınca gereksiz yorgunluklara yol açıyor.

Neyse ki cömert ve ikramsever dostlarımız da var bu şehirde. Konya'da yaygın taze kahve çeken sıra sıra dükkanlardan temin edilen kahve ikramı ile Erdal Özdemir gibi. Noter Ali Can var, mesela. Akşam Erbap Kafede toplantı düzenledi. Öğretmen evinden otomobili ile aldı. Diyar-ı gurbette yayan yapıldak yollarda telef olmamıza izin vermedi. O gece ikramları ile sohbeti koyulaştırmamıza, arkadaşlarımız Mustafa Sari, Murat Alan, Adem Seleş ile bir araya gelmemize imkan ve zemin sağladı. O kadar güzel konular gündeme geldi ki, Hasan Boynukara’nın deyimiyle iyi kullanılırsa her şeyin silah olacağını bile konuştuk. Batının batmasının ancak doğunun çocuk üretimi ile mümkün olacağına, dünya siyasetinde büyük sayıların egemenliğinin başarı ve zafer vadettiğine kanaat getirdik.

Dönüşte Adem Seleş bıraktı öğretmenevine. Işıklar içindeki nurlu Konya gecelerine şahit eyleyip ulaştırdı otelimize. Kelebek vadisi gezisi bile teklif etti ama yoğun programdan imkân bulamadık bu güzelliğe. Sille, Bilim Merkezi, Takkeli Dağ, Meram bağları ile daha önce müşerref olmuştum zaten. Biz buraya sohbet ve Konyalıların geleneksel zihniyetlerine yeni düşünceler ekmeye, digital gerçekleri konuşmaya geldik. Elbette mazbut Konya’daki dövme (tattoo) merkezlerinin çoğaldığının da farkındayız.

Bütün Konyalılar cihat eylemi için İncirlik’e akın etmiş. Ne var ki oraya ulaştıklarında Bülent Yıldırım arazi olmuş, miting bitti diye herkesin hevesini kursağında bırakmışlar. Eski tüfekler hemen döner mi? Şartları ve telörgüleri zorlamışlar, biber gazına maruz kalıp İHH’ya kırgın dönmüşler. Ben beş katlı İHH binasına bakıp artık kurumsallaşmış, kurumu sürdürmek her türlü radikalliği törpüler, diye yorum yaptım ama ikna olmadılar.

Bu eski tüfeklerden biri de kitapçı dostumuz Mustafa Çalışkan. O biber gazı yemiş ama bize Ali Baba’da tandır kebabı ikramı sundu. Közde pişen çayhane ziyaretimiz, sosyal sorunlara ilgisiz kalan Diyanetin eksiğini kapatmaya çalışan güzel insanlarla tanıştırdı. Önce yakınlarınız diye mahallesinde sorunlu evliliklere, borç yüzünden boşanmalara ve tinerci çocuklara çözüm arayan eylemler, protestodan daha hayırlı diye yorum bile yaptım onlara. Etliekmek yemekten gına gelmeye başlamıştı doğrusu. Ali Baba’da elle yemek şartmış. Çatal isteyene “muhallebi çocuğu” diye bakıyorlar.

Dönüş treni akşam saat 21.’de. Mazbut Konyalılar evlerine çekilecek. Biz o saate kadar nasıl vakit geçireceğiz? Konya entelektüel bir ortam görsün ve aristokratik zevkler edinsin diye İsviçre’de edindiği kültürel inovasyonu Neşeli Sahaf’ta uygulamaya koyan Altan Büyükyılmaz var. Konya ibadet ve taat alışkanlığı ile böyle bir zenginliğe ilgisiz kalsa da. Altan bize ilgisiz kalmadı elbette. Kitabevini kapatma kararına rağmen büyük ikramlarda bulundu bize.

Adı Kırk İkindi kafe olsa da yağmura, doluya fırtınaya değil Konya’nın en güzel manzarasına karşı pasta, tiramisu, cheescake’ler gırla gitti. Geleneğin yorduğu bu şehirde, menü avrupai tarz ve adlandırma ile postmodern bir konsepti sunuyor. Balkondaki manzara, türbeyi, Yavuz Selim camisini ve insanı zengin kılan Türbeönü mevkiini serdi önümüze. Burada bir evim yoktu ama fotoğraflarda gördüğünüz o balkon, ne derin konuları konuşmamızın önünü açtı.

Tren garına bıraktı Altan. Karaman’dan gelen hızlı tren bizi Ankara’ya getirdi. İki metro aktarması ve kısa mesafe taksi ile evimize ulaştık. Avrat pazarında ne işimiz mi vardı? Tereyağı, tulumda keçi peyniri, taze çekilen yumuşak içim kahve ve Bozkır esmer tahini ile mükellef bir kahvaltı sağladı evimizde.

Siz siz olun, Konya’yı Mevlana şekeri sanmaktan vazgeçin. Mübarek, bereketli, insana muktesit bir hayat vadeden, İbn Batuta’yı bile ikramdan mest eden bir şehir Konya.

Allah sizi inandırsın.

Tüm

Bu yazı 342 defa okunmuştur.

YORUMLAR
YORUM YAP | 0 Yorum

Henüz Yorum Eklenmemiştir.Bu Yazı'ya ilk yorum yapan siz olun.

FACEBOOK YORUM
Yorum

YAZARIN DİĞER YAZILARI

Bizi Takip Edin :

YAZARLAR

ÇOK OKUNAN HABERLER

BUGÜN
BU HAFTA
BU AY

Teğmenlerin İhracı

Her kurum, her toplumsal kutup, her cemaat, cemiyet, din, mezhep, din, ideolojik..

11 Okunma

İSLAM FIKHINDA TASAVVUFUN YERİ

Hocamız Muhammed Emin ER Seyda'nın 1983-1987 yılları arasında İslam Mecmuasındak..

268 Okunma

Kürt Sorunu Üzerine

Kürt sorunu üzerine Prof Dr. İbrahim ÖZDEMİR hepimizi İslam adına düşünmeye dave..

49 Okunma

Bir İmama Saldırı Vakası Daha

Bu sıralar imamlara saldırılar yayılmaktadır. Bu normal bir durum değil

37 Okunma

NEDEN ÇİZGİ ROMAN

İçinde bulunduğumuz çağda görselliğin, özellikle de medya yoluyla günlük yaşamı ..

36 Okunma

2.5 aylık bebeğe kayyım atandı

Ankara’dan sonra Adana’da da bir aile, yeni doğan bebekten topuk kanı alınmasına..

34 Okunma

Mufid Yüksel yazılarıyla sitemizde

Araştırmacı Yazar Sosyolog Mufid Yüksel yazılarıyla sitemizde

33 Okunma