Hikaye malum. Bir camiden ayakkabı çalınıyormuş. Cemaat de ayakkabı çalınmasın diye bir bekçi tutmuş. Bir gün bekçi uyanamamış ve sabah namazı vaktinde camide bulunamaması gibi bir durum ortaya çıkmış. Bekçinin karısı telaşla kocasına “Körolası herif, acele et, milletin ayakkabısı çalınacak” deyince, bekçi gayet sakin “Korkma hanım, ben buradayken ayakkabı mayakkabı çalınmaz” diye cevap vermiş kadına.

Ukrayna ve Polonya başta olmak üzere Eski Soviyet artığı ülkeler “Rusların bu yaptığı yanına kalırsa Avrupa’nın güvenliği ne olacak” diye telaşa kapıldılar. Adım kadar eminim, ABD başta olmak üzere, İngiltere, Fransa, Almanya, İtalya gibi büyükçe NATO üyesi ülkeler kıs kıs gülüyorlardır diğerlerinin bu Rusya korkusuna. 

Bırakın diğerlerini, Ukrayna Rusya’ya “Yahu Rusya kardeş, biz iki ayrı millet bile sayılmayız. Hadi eskisi gibi birleşip yeniden tek devlet olalım” dese Rusya Ukrayna’nın bu teklifini muhtemelen reddedecektir. Diyelim ki Rusya bu teklifi kabul etti ve Rusya-Ukrayna tek devlet oldular, Rusya bir süre sonra Ukrayna’nın kendi midesine ham armut gibi oturduğunu görecek ve ayrılmanın yollarını arayacaktır. 

Yahu, Rusya ne diye daha fazla genişlemek istesin ki? Diyelim ki genişledi, kendi nüfusu azalırken ele geçirdiği yeni topraklara hangi Rus nüfusu koyacak? Ele geçirdiği yeni toprakların mevcut halkını başka bir yere mi sürecek, yoksa iflaf mı edecek? Soralım o zaman, neyi eksik Rusya’nın? “Sahi, hiç bir şeyi eksik değil” demeyin lütfen. Rusya’nın gerçekten çok büyük bir eksiği var. Ne mi bu eksiklik? Güvenlik… Eminim, “Dünyanın ikinci nükleer gücünün güvenliği nasıl eksik olur?” diye şaşırmışsınızdır. Şimdi sizi şaşırtacak bir şey daha söyleyim mi? Rusya’nın güvenlik açığına benzer bir güvenlik açığı daha düne kadar Çin için de söz konusu idi ama herhalde artık değil. Söyleyim mi, bu iki süper gücün güvenlik açığının nasıl bir şey olduğunu? 1979 yılımnda Çin’in Tiananmen Meydanı olaylarını hatırlayın bir lütfen. Rusya’nın Navalni’sini de hatırlayıverin. Kim yaptırdı bunları? Ben mi yaptırdım?

Çin biraz daha gecikseydi işler çığırından çıkabilirdi. Tiananmen olayları sırasında İngiltere’de bir üniversitede yüksek lisans yapıyordum. Çin asıllı Malezya vatandaşı olan Ming adlı bir sınıf arkadaşım hanım vardı. Ming heyecanlı bir şekilde bana “Bizim gençler tarih yazıyor, görüyorsun, değil mi?” dedi. Ben de ona “Sizin  gençler ne yaptıklarının bile farkında değiller” edim. Ming çok bozulmuştu bu lafıma. “Ne olacak, az gelişmiş ülke insanı işte!” diye düşünmüştür muhtemelen. İki gin sonra Çin güvenlik güçleri o “kahramanları” tanklarla ezince Ming yanıma gelip üzgün bir şekilde “Yahu, olacakları sen nasıl bildin?” diye sordu. Ben de ona “Ben senden 10 yaş kadar büyüğüm. Hayatım böyle şeyleri anlama gayretiyle geçti” dedim Ming aslında şedit bir Çin milliyetçisi idi ama ülkesinin kurtuluşunu “özgürleşmekte” görüyordu, olayların arkasında kimlerin olduğunu ve bu olayları neden körüklediklerini de muhtemelen bilmiyordu. 

Rusya NATO üyeliğini bile düşünmeye başlamıştı, değil mi? Ne oldu peki? Batı, Rusya’da Navalni gibi birini iktidara getirerek Rusya’yı, affedersiniz, hamam oğlanına çevirmeye çalıştı. Putin de yemedi tabii ki de. “Batı,  Rusya’da Navalni gibi birini iktidara getiremezdi, Rusya’yı da bu şekilde hamam oğlanına çeviremezdi” diye düşenen saftirikler var ya, ben de onlara diyorum ki, Batı allem edip gallem edip Zelenski’yi iktidara geyirerek yapmadı mı böyle bir şeyi Ukrayna’da? Putin gibi uyanık biri olmasa Rusya’da da bir benzerini yapamaz mıydı?

Alpaslan Türkeş deyince herkesin aklına komünizmle mücadele ve komünist ideolojinin bir zamanlarki patronu Rusya’ya karşı dikkatli olma şampiyonluğu gelir, değil mi? Buyurun o zaman…

1987 yılının Ağustos ayında Tandoğan’daki Etap Altınel Otel’de dış politika konulu bir konuşmasında Alpaslan Türkeş ne dedi, biliyor musunuz? “Türkiye’nin en büyük düşmanı Rusya değil, Batı’dır. Lakin Batı bize doğrudan saldırmaz, maşalarıyla saldırır. Kim bu maşalar? Yunanistan, Ermenistan, İsrail. Biz aptallık edip de bu maşalarla kapışmamalıyız. Mümkünse üçüyle, olmadı ikisiyle, o da olmadı, hiç değilse biriyle iyi ilşikiler içinde olmalıyız; Biri var ki diğer ikisinin nefesini keser.” Buyurun… Bu lafları komünizm düşmanı ve bu ideolojinin patronu Rusya’ya karşı duygu ve düşüncelerini hepimizin iyi bildiği Alpaslan Türkeş kelimesi kelimesine böyle söyledi.

Yahu, biz NATO üyesi olarak Batı’nın müttefiki değil miyiz? Bizim baş düşmanımız neden Rusya değil de Batı o halde? Şahsen ben de baş düşmanımızın Rusya değil, Batı olduğuna inanıyorum. Ülkemin güvenliğiyle ilgili kaygılarım şu sıralar o kadar arttı ki, inanın uykularım kaçıyor. Kimden korkuyorum ülkem adına acaba? Rusya’dan mı? Yahu, güldürmeyin adamı. Tabii ki Batı’dan korkuyorum. Batı’nın her türlü saldırısından korkuyorum; Doğrudan askeri saldırısından, Aslpaslan Türkeş’in bahsettiği maşalarıyla saldırısından, TÜSİAD’ıyla saldırısından, Ekremavalni gibi birini iktidara getirerek o türlü saldırısından, ekonomimizi mahvedecek saldırılarından… Korkuyorum… korkuyorum… korkuyorum. Nasıl korkmayım ki? Eee, ne demişler: “Kork, Allaht’tan korkmayandan. Allah’tan korkmayandan korkulmaz mı yahu? “Ancak aptallar kullanmazlar gücünü” diye bir laf var. Adamlar hem güçlü, hem de Allah korkusundan nasipsizler. Paranoyak değilim, kapıldığım korku da yersiz bir korku hiç değil tabii ki de.